کل جمعيت سني هاي عراق به بيش از 25 درصد نمي رسد، رقمي بسيار کوچک که نمي تواند استمرار و موفقيت داعش را در صورت اشغال بغداد تضمين کند. حتي جمعيت اهل تسنن داخل بغداد نيز عمق استراتژيک مورد نياز داعش براي پيروزي در جنگ هاي خياباني در صورتي که بخواهد بغداد را به اشغال خود در آورد، محسوب نخواهد شد. بنابر اين حتي اگر بخواهد با موفقيت وارد اين شهر هم بشود کاري انتحاري انجام داده است چرا که شيعيان با قدرت پاسخ آنها را خواهند داد.

آن چه از اين مهمتر است و وضعيت جديدي را رقم مي زند اين است که ارتش عراق در وضعيت بسيار دراماتيکي به سر مي برد، اما همين ارتش نابه سامان نا متجانس در صورتي که بنا باشد کارش به جنگ عقيده اي و مذهبي برسد، با وجود چند دستگي در آن به يک ارتش هم عقيده متحد تبديل خواهد شد و اين دستاوردي بزرگ براي شيعيان به حساب خواهد آمد. و اين دقيقا همان اتفاقي است که بر سر ارتش سوريه در ابتداي ناآرامي هاي اين کشور در سال 2011 افتاد. جريان هاي مسلح توانستند فرماندهان ارتش را ترور کنند و بخش گسترده اي از سرزمين سوريه را به تصرف خود در آورند اما چه بر سر ارتش سوريه آمد، به يک ارتش جنگجوي تمام عيار تبديل شد. فرماندهان جوان بارز جديدي ظاهر شدند که توانستند توانايي تهاجمي ارتش سوريه را تا اندازه بسياري افزايش دهند و علاوه بر آن تحت اشراف نيروهاي نظامي ايراني پيشروي هاي مهمي را به دست آورند. بنابر اين انتظار مي رود مشابه همين اتفاق در ابعاد گسترده تر و بزرگ تر براي ارتش عراق نيز به وجود آيد چرا که عوامل کمک کننده به آن بسيار بيشتر و بزرگ تر از ارتش سوريه است.
از لحاظ سياسي باعث خواهد شد تا مالکي از قيد و بندهاي بحث برانگيز دادن مناصب مهم و وزارتي به سني ها رها شود و اين مساله زمينه را براي نفوذ بيش از پيش ايران مهيا مي کند و باعث مي شود تا کشورهاي عربي حوزه خليج فارس در تنگناي شديدي براي حمايت از گروه هاي مسلح موجود در عراق قرار بگيرند از ترس اين که مبادا امور از کنترل خارج شود.
وضعيت نوري مالکي بسيار شبيه وضعيت بشار اسد است به اين معنا که به طور مطلق به ايران وابسته خواهد شد و به ويژه از ناحيه حمايت استراتژيک و عملياتي که باعث مي َشود عراق و سوريه به طور کامل به ايران مرتبط شوند و اين بي شک دستاوردي عظيم براي تهران محسوب مي شود.
اشتباه حساب نشده اي که داعش مرتکب شده اين است که به کشوري حمله کرده که دوستان بسيار قدرتمندي دارد و اتفاقا ايران و امريکا بر سر آن اتفاق نظر دارند، هر دوي اين کشورها مصالح حقيقي در عراق دارند که باعث مي شود براي آن بجنگند.

در صورتي که بحران بخواهد ادامه يابد، نتيجه آن افزايش نفوذ ايران در عراق خواهد بود که در آن صورت ايالات متحده امريکا بيش از هر زماني به ايران نياز خواهد داشت و اين هم زمان بيش از هر زماني احتمال حمله نظامي امريکا به عراق را کاهش خواهد داد، هم زمان نزديکي تهران و واشنگتن باعث تشديد تنش ها در روابط واشنگتن با کشورهاي عربي حوزه خليج فارس خواهد شد. از اين رو برنده نهايي در بحران داعش نه امريکا نه اسرائيل و نه مالکي بلکه تهران خواهد بود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: